رسانه 

دیداری،شنیداری 

و مکتوب،مجازی  

یا دروغین 

فرقی نمی کند 

همه برای  

دفاع از حق 

اطلاع رسانی صحیح 

و محکوم کردن دیگری 

از ندا و ترانه 

مایه می گذارند. 

زن 

آنچنان اسطوره مظلومیت است 

که حتی در سیاست 

از مظلوم نمایی او 

مایه می گذارند 

... و باز هم قصه استفاده ابزاری از زن ... 

--------------------------------------------------------------------------------------- 

پاسخ هایی که به بعضی نظرات داده شده است شاید تکمله ای باشد برای این پست...  

۰۰۰اگر می خواستم راه سیاست را دنبال کنم،عضویت در شورای شهر را دو دستی می چسبیدم و بلکه راه سیاست و رسیدن به مقاطع بالای سیاسی را دنبال می کردم.خیر من از سیاست ... بگذریم،این پست سیاسی نیست بلکه اجتماعی است مربوط به زنان است.گاهی تصور فرشته گونه و مقدسانه از زن،عین افول شخصیت او بعنوان انسان است.زن فقط انسان است نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر... 

۰۰۰دروغین صفتی است که به رسانه نسبت داده ام.رسانه دیداری،رسانه شنیداری و رسانه مکتوب،رسانه مجازی یا (حتی)رسانه دروغین.فرقی نمی کند همه (به خیال خود) در دفاع از حق هستند،در حال اطلاع رسانی صحیح می باشند،و شده است که برای محکوم کردن رسانه دیگر فورا به سراغ جزئیات مرگ ندا و ترانه می روند.زمانی بیان جزئیات مرگ این دو خانم روال عادی اطلاع رسانی محسوب می شود که به جزئیات مرگ اقایان دیگر نیز پرداخته شود.زنان و دختران اگر در این حرکت شرکت جسته اند حساب خود را به واسطه زن بودن شان از آقایان جدا ننموده اند.آنان به حکم انسان بودن شان در این حرکت شرکت جسته اند.پس انتظار می رود همه رسانه های فوق الذکر به این دو خانم به اندازه ای توجه کنند که به دو انسان توجه می شود به دو آقا توجه می شود.نه آنکه جنسیت آنان دلیلی بر ویژه بودن این حادثه باشد.نمی دانم فلسفه حقیقی شعر گفتن چیست؟ولی این نوشته هایی که فقط چیدمان کلمات آن مانند شعر است زمانی در وبلاگ دخت کنگ جا خوش می کند که احساس می کنم میلی به توضیح نثرگونه و جملات معمول ندارم.ترجیح می دهم از واژگان محدود مدد جویم و کلماتی که ذهن را دق الباب می کنند به رشته تحریر درآورم.ضمن آنکه ادعای بی نقص بودن آن،غلوی است غیرقابل جبران...