نظر یکی از جوانان همشهریم حاوی نکات قابل تاملی است که بدون نگارش هیچ تفسیر و تعبیری در پست جدید این وبلاگ انتشار می یابد.باشد که سایر بزرگواران با توجه به نوع نگاه و انتظارات ایشان بعنوان یک جوان امروزی(ایشان مدیریت وبلاگی تحت عنوان شل خیسو را نیز بعهده دارند) نظر خود را بیان دارند ... قابل ذکر است که نظر مربوطه در پاسخ به پست سهم زن از شهر من درج شده است.

السلام علیکم
ضمن خسته نباشید خدمت شما مختصر تاریخچه ای از زندگی زنان در بندرکنگ:
همانطور که مستحضرید بانوان بندرکنگ درسالیان گذشته افرادی پرهیزکار,باتقوا,محجوب,پاکدامن بوده که در آن هیچ شک وشبهه ای وجود ندارد
خانه نشین بودند واحترام شدید به شوهران یا پدران خود رامهمترین وظیفه خود میدانستند.طرز صحبت ,رفتاروغذا دادن انها به شوهران خود بسیار محترمانه بود به عنوان مثال:درهنگام غذا باآوردن خوراک های محلی رنگارنگ وحتی شستن دستهای همسران خود پس از غذا در ظرفهای مخصوص انجام میگرفت که هم اکنون وجود ظرفها بعد از پذیرایی به دوستان سندی است دال بر صحت اظهاراتم می باشد.
زنان درمنزل به خانه داری مشغول بوده وبیرون آمدن از خانه یا خرید مایحتاج زندگی برایشان معنی نداشت مگر در مواقع لزوم آن هم با نقاب خارج می شدند
ولی نسل کنونی دختران ما(البته برخی)بدون رعایت شئون اسلامی وبا بد حجابی مشغول به پرسه زدن در کوچه وخیابانها بوده ,جوانان احترام به والدین وبرادران را از یاد برده .مانتوهای تنگ رابا لباسهای محلی ترجیح داده وبه قول خودشان شهرستان زدگی شده اند
حال شماباتبلیغات خود نسلی جدیدی رابه وجود می آورید که دختران می بایست خودرادر معرض مردان نامحرم قراردهند ودر پارک های خیالی شما آزاد باشند!
این برازنده ی دختران کنگی نمی باشد ونیز خیلی میبایست ببخشید ولی حقیقتی تلخ است که آنها را از نعمت شوهر محروم می نمایید(البته طبق روال گزینش همسران کنگی).برخی که به این نعمت رسیده اند فقط به خاطرنجابت خانواده می باشد
ودرآخرنوشته هایم حمل بر توهینات نباشد وفقط از باب ترحم برای آینده دختران کنگ می باشدوبس
ومن الله التوفیق